Να μην σας ξενίζει ο τίτλος. Όντως ζούμε σε έναν κόσμο αλλόκοτο, γεμάτο αντιδράσεις, συγκρούσεις , συγχύσεις, ανισότητες.
Αρχίζω με αυτά τα λόγια γιατί μου έδωσε το έναυσμα ένα κείμενο της ημερήσιας εφημερίδος το ΕΘΝΟΣ της 25ης Μαΐου ημέρα Δευτέρα με τον ως άνω τίτλο. Γράφει : «Άνθρωποι που μαστίζονται από την ανεργία βρίσκουν καταφύγιο στην εκκλησία για ένα πιάτο φαγητό». Όντως έτσι είναι. Πρόκειται για μια ουσιαστική κίνηση, βασισμένη στην επιθυμία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου του φρυκτωρού της Ελληνοορθοδόξου παραδόσεως, να βοηθειθούν οι πάσχοντες συμπολίτες μας. Του υψηπέτου αυτού Λειτουργού του Υψίστου, που δεν δίδει «ύπνον τοις οφθαλμοίς, και τοις βλεφάρεις τον νυσταγμόν, και ανάπαυσιν τοις κροτάφοις».

Που με την ποιματορικήν αυτού ράβδον, ως άλλη προδρομική σάλπιγγα περιάγεται πόλεις και κώμας, αφυπνίζων συνειδήσεις ανθρώπων, που έχουν μέσα τους Χριστό – Αγάπη.
Είναι ένα πιλοτικό πρόγραμμα που άρχισε με την πρωτοβουλία της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, πριν ένα και πλέον μήνα, κατά την περίοδον του Πάσχα, σε αγαστή συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων.
1600 άνθρωποι σιτίζονται με το πρόγραμμα αυτό, που στοχεύει στην προσφορά τροφής, σε ανθρώπους που η μοίρα, τους έφερε να βρίσκονται χωρίς ζεστή εστία, στους δρόμους (άνεργοι – γέροντες – εξαρτημένοι – μετανάστες). Το πρόγραμμα αυτό από την Αρχιεπισκοπήν Αθηνών και την Μ.Κ.Ο. της Εκκλησίας «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» , ως μια μορφή κοινωνικής βοήθειας στους ανθρώπους, που κυριολεκτικά δεν έχουν που την ‘‘κεφαλήν κλίνη’’. Λειτουργεί και βρήκε ‘‘στέγη’’ στο κέντρο Υποδοχής Αστέγων του Δήμου Αθηναίων, στην οδό Σοφοκλέους, στην καρδιά της Αθήνας, που δύνανται εύκολα να καταφεύγουν στην μεγάλη αυλή του κέντρου αυτού, για να παραλάβουν μια μερίδα ζεστού φαγητού, για να ζεστάνουν την κρύα τους καρδιά, από τα χέρια των εθελοντών και να μοιρασθούν τα βάσανά τους με τους συμπατριώτες τους.
Σύμφωνα με τα λόγια του Πρωτοσυγγέλου της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, το πρόγραμμα αυτό δεν πρόκειται για ένα πυροτέχνημα που άναψε και κάηκε την περίοδο του Πάσχα. Θα συνεχιστεί με αγάπη, με σύνεση, με όρεξη, γιατί αυτό προτάσσει ο Μακαριώτατος. Μάλιστα δε θα αυξηθούν και οι μερίδες σίτισης, και θα λειτουργήσει και με άλλες παροχές, ως η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Το πρόγραμμα αυτό είναι μια ηχηρή απάντηση σε αυτούς που εκτοξεύουν μύδρους κατά της Εκκλησίας ότι δήθεν δεν επιτελεί έργον φιλανθρωπικόν.
Επιτελεί μάλιστα, έργον πολυσχεδές και πολύπλευρον. Μάρτυρες τούτου είναι κατά πρώτον, τα ευαγή ιδρύματα (Γηροκομεία, Οίκοι τυφλών – άσυλα ανιάτων – τράπεζαι αίματος – τράπεζαι δωρεάς οργάνων σώματος, ενοριακαί τράπεζαι αγάπης που σιτίζονται εκατοντάδες άτομα – κέντρα κακοποιημένων μητέρων – κέντρα αποτοξίνωσης χρηστών ναρκωτικών, τόσον εις την Αθήνα υπό την αιγίδα της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, ως και εις λοιπάς εν Ελλάδι Ιεράς Μητροπόλεις υπό την καθοδήγηση και επιστασίαν και μέριμναν των οικείων ιεραρχών και των συνεργατών των. Το έργον της Εξωτερικής Ιεραποστολής μεγάλο και σπουδαίο. Επίσης υποτροφίες φοιτητών τόσον εν Ελλάδι όσον και εν εξωτερικώ ως και οικονομικάς ενισχύσεις εις εμπερίστατους συνανθρώπους μας.
Η Εκκλησία είναι ο ίδιος ο Χριστός. Η Εκκλησία είναι αγάπη, γιατί αγάπη σημαίνει φροντίδα, ενδιαφέρον. Η Χριστιανική αγάπη έχει εξ ορισμού πανανθρώπινες, παγκόσμιες διαστάσεις, και κανένας φραγμός, εθνικός ή θρησκευτικός δεν μπορεί να την αναστείλει.
Η Εκκλησία πάντα στην πρώτη γραμμή σε κάθε παρουσιαζομένη επιταγή (σεισμοί, πυρκαγιές, πλημμύρες κ.λ.π.). Οι πονεμένες καρδιές που δέχονται από το χέρι του Επισκόπου τις πρώτες βοήθειες, είναι οι πλέον ισχυροί μάρτυρες.
Η Εκκλησία είναι ο εύδειος λιμήν που προσαράζει το καράβι ενός εκάστου εξ ημών κλυδωνιζόμενον από την μανία των αχθηφόρων κυμάτων του πελάγους της ζωής. Είναι η μεγάλη στοργική Μάνα, που ανοίγει την αγκαλιά της για να βρουν ζεστασιά, θαλπωρή, ανακούφιση, παρηγοριά οι πονεμένοι της ζωής. «Ως η όρνις επισυνάγει υπό τας πτέρυγάς της τα νοσσία εαυτής».
Η Εκκλησία είναι η ζύμη που προορίζεται να ζυμώσει όλον τον κόσμον γι’ αυτό οφείλει να τον ζυμώσει με το πνεύμα του Ευαγγελίου, όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ζωής, ακόμη και την πολιτική πτυχή, διότι και η πολιτική πρέπει να εμπνέεται από τις αρχές και το πνεύμα του Ευαγγελίου.
Χρειάζονται ιδανικά διασφαλίζοντα την ευτυχή επιβίωσιν της τόσον κατετρεγμένης εθνικής μας κοινότητος, εν μέσω του σημερινού κόσμου τραγικής αβεβαιότητος και επισφαλούς μέλλοντος. Δυο είναι οι μεγάλες αγάπες (Ελλάδα και Ορθοδοξία).
Χρειάζεται ένας πλούσιος αγρός, ένας χλοερός λειμώνας, που να βλαστάνουν φύτρα, και να καρποφορούν συνεχώς πνευματικές δεξαμενές, μεστές από το απαραίτητο πνευματικό υλικό, που είναι ο Λόγος. Να είναι ένας λόγος μεστός, σαφής, εναργής, οικοδομημένος σε γερά θεμέλια, από όπου να αναδύεται η μεγάλη αγάπη για την Πατρίδα μας, την Ορθοδοξία μας, τα ιδανικά μας, την ιστορία μας, την λαϊκή μας παράδοση, την εθνική μας ενότητα.
Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει αποδείξει περίτρανα, ότι όχι μόνον δεν έχει σκοταδιστικές απόψεις και απηρχεόμενες αντιλήψεις, ως ισχυρίζονται οι δήθεν καινοτόμοι και νεωτερισταί, αλλά τουναντίον κινείται ορθά μέσα στο σημερινό γίγνεσθαι.
Οφείλει λοιπόν η Ελληνική Πολιτεία να παρουσιάζει της Εκκλησίας το έργο και τούτο όχι προς προβολήν αυτής της Εκκλησίας, αλλά ως ένα κέντρισμα για πιο πολύ αγάπη. Τα Μ.Μ.Ε. ας αφιερώσουν λίγο χρόνο, και ας ξεδιπλώσουν τις πτυχές της ζωής της Εκκλησίας, και μην στέκονται σε ανούσια μεμονομένα ίσως μελανά περιστατικά, με απώτερο σκοπό να αμαυρώσουν το έργο της. Το λευκό πέπλο της εκκλησίας και της αγάπης, που είναι εκχύλισμα της ψυχής του ανθρώπου, να στηθεί ομπρέλλα προστασίας, εναντίον παντός είδους αναφυομένου φαινομένου που τείνει να σπιλώσει το έργο της.
Ευελπιστώ ότι η συνέχεια του προγράμματος η «ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ» θα βρει πολλούς αποδέκτες, που θα ακούσουν την φωνή της Μητρός Εκκλησίας, και θα ριζώσει βαθιά το Πρόγραμμα, προς όφελος των κοινωνικών ομάδων ατόμων με οξέα και δισεπίλυτα προβλήματα.
Στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο εύχομαι εκ βάθους καρδιάς, να του χαρίζει ο Θεός υγείαν αμετάπτωτον, την εξ ύψους δύναμην, και να κρατύνη την Ποιμαντορίαν Του.

Πηγή:Αρκαδικές Ειδήσεις