Πέμπτη σήμερα και η στήλη του  ArcadiaPortal ‘’Εspresso’’ πάει... θέατρο. Με αφορμή την πρόσφατη παράσταση που δόθηκε στην Τρίπολη "Ρώσικη σαλάτα" από τη Θεατρική ομάδα Μεγαλόπολης, ο Χρήστος Κασσελούρης, γιατρός, και μέλος της Θεατρικής Ομάδας μας μιλάει για την ομάδα, το θέατρο και τις διακρίσεις της Ομάδας.

Πότε ιδρύθηκε η Θεατρική Ομάδα Μεγαλόπολης;

Η Θεατρική ομάδα Μεγαλόπολης ιδρύθηκε το έτος 2009.

Από ποιους απαρτίζεται;

Αυτή τη στιγμή όλα τα μέλη της θεατρικής ομάδας είναι άνθρωποι που κατοικούν μόνιμα στην πόλη μας.
 

Απολαύσαμε τη θεατρική παράσταση «Ρώσικη σαλάτα» σε τρία κωμικά μονόπρακτα του Άντον Τσέχωφ («Επέτειος», «Η αρκούδα» και «Πρόταση γάμου»), σε σκηνοθεσία της Λαμπρινής Μίχου. Πείτε μας λίγα πρόγαμα για την παράσταση.

Η επιλογή των συγκεκριμένων μονόπρακτων έγινε επειδή πέρυσι το 2014 είχαν περάσει 110  χρόνια από τον θάνατο του Άντον Τσέχωφ. Οι πρόβες ξεκίνησαν την άνοιξη του έτους 2014 με την καθοδήγηση της σκηνοθέτη μας, κυρίας Λαμπρινής Μίχου. Ο Τσέχωφ σε αυτά πραγματεύεται την κωμική πλευρά της παρακμής των σχέσεων των ανθρώπων της αριστοκρατίας στα τέλη του 19ου αιώνα.

Το εγχείρημα ήταν δύσκολο. Όμως, με τη σωστή καθοδήγηση και στήριξη της κυρίας Λαμπρινής Μίχου και με την ποιότητα που, όπως αποδείχτηκε, έχει η ομάδα μας, πιστεύω ότι τελικά τα καταφέραμε. Εμείς οι ίδιοι το χαιρόμαστε αφάνταστα, οι θεατές σε Μεγαλόπολη, Τρίπολη και Καλαμάτα μέχρι τώρα μας υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό, και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό για μας.
 

Πώς νιώθετε που θα συμμετάσχετε στο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου;

Πιστέψαμε πολύ αυτή την παράσταση, δουλέψαμε αρκετά για να την φτάσουμε σ’ ένα συγκεκριμένο επίπεδο. Η πρόσκλησή μας να συμμετάσχουμε στο 31ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Καρδίτσας ήρθε ως επιβράβευση των κόπων μας και ταυτόχρονα δημιούργησε παραπάνω απαιτήσεις στη θεατρική μας ομάδα. Βέβαια, έχουμε ήδη συμμετάσχει στο Φεστιβάλ Δίστομου όπου αποσπάσαμε τρία σημαντικά βραβεία, με το έργο «Η τύχη της Μαρούλας» του Δ. Κορομηλά και πέρυσι τον Αύγουστο στο Φεστιβάλ της Κορίνθου με το έργο «Τα ρούχα του Βασιλιά».

Η θεατρική ομάδα απαρτίζεται από ερασιτέχνες ηθοποιούς ή και από άτομα που έχουν σπουδάσει σε κάποιο εργαστήριο θετικών σπουδών;

Όλα τα μέλη της Θεατρικής ομάδας είναι ερασιτέχνες ηθοποιοί, σκηνογράφοι, ζωγράφοι, μακιγέρ, φωτιστές, μουσικοί κ.λπ.  Εκτός βέβαια από τον εκάστοτε σκηνοθέτη που είναι επαγγελματίας.
 

Ποιο είναι το «βασικό υλικό» το οποίο θα δέσει μια ομάδα επί σκηνής;

Το «βασικό υλικό» το οποίο θα δέσει μια ομάδα επί σκηνής πιστεύω ότι είναι η εκ των προτέρων φιλική σχέση μεταξύ μας, η ανιδιοτέλεια, η απουσία του βεντετισμού και το σλόγκαν «όλοι για έναν και ένας για όλους».

Ποιες άλλες παραστάσεις έχετε ανεβάσει; Έχετε σκεφθεί ποια θα είναι η επόμενη;

Οι παραστάσεις που μέχρι τώρα έχουμε ανεβάσει είναι το «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» του Ντάριο Φο, «Ο φιλάργυρος» του Μολιέρου, «Στου Αισώπου τον καιρό» (παιδικό), «Το πανηγύρι» του Δ. Κεχαΐδη, «Η τύχη της Μαιρούλας», του Δ. Κορομηλά, «Τα ρούχα του βασιλιά», σε διασκευή Ιωάννη Καλατζόπουλου, και η «Ρώσικη σαλάτα» με μονόπρακτα του Τσέχωφ, που παρουσιάσαμε και στην Τρίπολη. Τα δύο πρώτα τα σκηνοθέτησε ο Παναγιώτης Σπυρόπουλος και τα υπόλοιπα πέντε η Λαμπρινή Μίχου. Επειδή ακόμα «τρέχουμε» το τελευταίο μας θεατρικό, δεν έχουμε αποφασίσει για το επόμενο βήμα μας.
 

Πηγαίνοντας λίγο στα πιο προσωπικά, θα ήθελα να μου πείτε ποια ήταν η αφορμή για να ασχοληθείτε με το θέατρο και γενικότερα με την ηθοποιία.

Πιστεύω ότι όσοι ασχολούνται με το ερασιτεχνικό θέατρο το αγαπούν και το εμπιστεύονται ως το καλύτερο μέσον για την επικοινωνία τους με τους ανθρώπους. Επιπλέον, η ιδιόμορφη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ θεατρικού κειμένου, ηθοποιών και θεατρικού κοινού είναι για μένα συγκλονιστική .Το να προσπαθείς να «μπεις» στον χρόνο, στον τόπο και στο πνεύμα του κειμένου με σκοπό να μεταφέρεις τα χαρακτηριστικά του και τις απόψεις του θεατρικού συγγραφέα στο κοινό είναι μια διαδικασία που απαιτεί προσπάθεια και πόνο. Επομένως, τα συναισθήματα που σε διακατέχουν κατά τη διάρκεια των προβών και πολύ περισσότερο των παραστάσεων είναι ποικίλα σε ένταση και ποιότητα.

Έχετε κάποιο μότο/γνωμικό που ακολουθείτε;

Το γνωμικό που έχουμε ως Θεατρική Ομάδα είναι το «Όλοι για έναν και ένας για όλους».
 

Εσείς είστε ιατρός χειρούργος το επάγγελμα. Κατά πόσο είναι εφικτό με ένα άστατο ωράριο και πολλά ξαφνικά περιστατικά να εντάξετε στη ζωή σας το θέατρο, το οποίο απαιτεί πολλές ώρες και πολλές πρόβες;

Όντως είμαι ιατρός οφθαλμίατρος με ιατρείο στη Μεγαλόπολη και ταυτόχρονα χειρουργώ μια φορά την εβδομάδα σε μια κλινική στην πόλη της Καλαμάτας. Παρόλα αυτά, δεν ένιωσα ότι δεν μου φτάνει ο χρόνος. Όταν αυτό που κάνεις νιώθεις ότι είναι σημαντικό πάντα βρίσκεις χρόνο για πολλά πράγματα. Ειδικά σήμερα, όλοι μας πρέπει να ασχολούμαστε ενεργά με όλα αυτά που γίνονται γύρω μας προτού η κρίση μάς «καταπιεί». Είναι γνωστό από παλιά ότι μόνο με τους αγώνες τους οι λαοί αλλάζουν την ιστορία τους.

Τι θα προτείνατε σε κάποιον λάτρη του θεάτρου ο οποίος θέλει να ασχοληθεί ερασιτεχνικά και όχι μόνο με το θέατρο;

Όποιος στη ζωή θέλει να κάνει κάτι πρέπει να το κάνει χωρίς ενδοιασμούς!
Θεατρικές Ομάδες υπάρχουν! Εμείς στην περιοχή μας είμαστε ανοιχτοί σε όσους πραγματικά αγαπούν το θέατρο και θέλουν να ασχοληθούν με αυτό από οποιαδήποτε θέση.

Υ.Γ. Θέλω να ευχαριστήσω τη Θεατρική Ομάδα Τρίπολης και προσωπικά την κυρία Γεωργία Δαλκου για την 30χρονη παρουσία τους στα θεατρικά δρώμενα της ευρύτερης περιοχής μας. Η προσφορά τους είναι ανεκτίμητη και για μας αποτελούν πρότυπο.

Έφη Καστραντά