Η φωτογραφία που μου έστειλε ένας φίλος από τα Λαγκάδια ακριβώς μια μέρα μετά την ολοκλήρωση του καρναβαλιού (με το ξεχασμένο φως στο Πνευματικό Κέντρο και τα λιγοστά αμάξια στον Ταξιάρχη) αντικατοπτρίζει με τον πιο γλαφυρό τρόπο την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στη Γορτυνία. Τη μια μέρα εκατοντάδες επισκέπτες και την επόμενη μέρα ξανά στην καθημερινότητα της ερήμωσης.

Η "γορτυνιακή ισημερία" (από τη "μέρα" της τουριστικής πολυκοσμίας στη "νύχτα" της καθημερινής ερήμωσης) είναι έκδηλη. Ο δήμαρχος Γορτυνίας σε μια αποστροφή του λόγου του στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο έφερε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, το οποίο ισχύει απόλυτα: η Δημητσάνα, είπε, κατακλύζεται κάθε σαββατοκύριακο από τουρίστες, αλλά ο μόνιμος πληθυσμός της συνεχώς υποχωρεί. Γιατί συμβαίνει αυτό; 

Τα προβλήματα στα χωριά της Γορτυνίας (με πρώτο εκείνο της ερήμωσης) είναι βαθύτερα και αλληλένδετα. Πρέπει να δει κανείς τη μεγάλη εικόνα, την πολιτική τους "πανσέληνο" για να τα αντιμετωπίσει. Οριστική απάντηση στην ερήμωση σημαίνει ριζικές αλλαγές στο πεδίο της πολιτικής και της οικονομίας. Σημαίνει κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός, εργατικός λαϊκός έλεγχος, ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων με βάση τις λαϊκές ανάγκες.

Νομίζω ότι αξίζει να ανοίξουμε σοβαρά αυτή τη συζήτηση για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης ενόψει μάλιστα και των ευρωεκλογών. Αν δεν το κάνουμε, θα μένουμε συνεχώς στις διαπιστώσεις διαιωνίζοντας τη "γορτυνιακή ισημερία", η οποία μπορεί να προκαλεί πρόσκαιρο ενθουσιασμό, στην πραγματικότητα όμως συγκαλύπτει το πρόβλημα.

Δρ. Βασίλης Σιοκορέλης
Σάββατο, 23/3/24