Η Τεγέα και κόντρα στην ποιοτική και ιδιαίτερα ανταγωνιστική Δημητσάνα όρθωσε ανάστημα και βγήκε αλώβητη από μια δύσκολη αναμέτρηση παίρνοντας τον τέταρτο της βαθμό σε τρεις αγωνιστικές στο πρωτάθλημα της Α’ Αρκαδίας.

Οι πράσινοι βλέποντας και αναλύοντας προσεκτικά την κλήρωση του πρωταθλήματος ήρθαν μπροστά σε ένα σοκ βλέποντας στις πέντε πρώτες αγωνιστικές να έχουν να αντιμετωπίσουν τις θεωρητικά και πρακτικά πιο ισχυρές ομάδες του εφετινού τοπικού πρωταθλήματος.

Ξεκίνημα με διπλή έξοδο στην Βόρεια Κυνουρία σε Μελιγού και Άστρος, μέσα με Δημητσάνα, έξω με Παναρκαδικό μέσα με Λεωνίδιο. Στο άκουσμα αυτών των πέντε πρώτων παιχνιδιών ελάχιστοί ίσως θα υπολόγιζαν πως η Τεγέα στην 3η αγωνιστική θα έχει 4 βαθμούς.

Έχουμε και λέμε λοιπόν σε ότι έχει να κάνει με το πρωτάθλημα: Καλή παρουσία παρά την ήττα στην πρεμιέρα με τον Ερμή, διπλό στην έδρα του Πανθυρεατικού, ισοπαλία κόντρα στην Δημητσάνα και ακολουθούν (γιατί τα δύσκολα δεν τελείωσαν ακόμα) εκτός έδρας ο Παναρκαδικός και στην Τεγέα το Λεωνίδιο.

Επιπλέον, η Τεγέα των δύο σημαντικότατων απουσιών ελέω τραυματισμών από την περσινή σεζόν (Γρηγόρης Τσαλγιτζόπουλος και Πάνος Στασινός) έδειξε από το πρώτο της κιόλας παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ Τρίπολης στο Κύπελλο Αρκαδίας που την απέκλεισε πως είναι ανταγωνιστική, πως βρίσκει τον τρόπο και βασικά πως είναι μια πραγματική ομάδα.

Και ναι αυτή η Τεγέα μπορεί να μην έχει τις πολλές επιλογές για να έρθουν παίχτες από τον πάγκο, να της λείπουν δύο βασικά της γρανάζια ωστόσο είναι ομάδα με πλάνο, με πάθος, με όρεξη, με συγκεκριμένες αρχές στο παιχνίδι της και με πολύ καλά δομημένους και καταμερισμένους ρόλους στους παίχτες της.

Το πιο σημαντικό και πολλές φορές το πιο δύσκολο σε μια ομάδα είναι ένας προπονητής να μπορέσει να δώσει ρόλους στους παίχτες του και αυτοί να τους υπηρετήσουν πάνω στον τρόπο και στα «θέλω» των όσων τους έχουν ζητηθεί και αυτό ο Σταύρος Βρούβας είναι γεγονός πως έχει καταφέρει το πετύχει σε μεγάλο βαθμό.

Κάπως έτσι παρουσιάζεται ένα ιδιαίτερα διαβασμένο και πειθαρχημένο σύνολο το οποίο αντιπαραβάλει πολλά τρεξίματα, πάθος και θέληση στο μέγιστο βαθμό, δύναμη, ποιότητα σε συγκεκριμένα κομμάτια και σημεία του παιχνιδιού του και εκτέλεση των βασικών αρχών στον τρόπο προσέγγισης ενός αγώνα κόντρα σε ομάδες καλύτερες και με πιο γεμάτα ρόστερ.

Επί της ουσίας ο Σταύρος Βρούβας βγάζει από την μύγα ξύγκι μιλώντας λαϊκά παίρνοντας από τον κάθε ποδοσφαιριστή του ότι καλύτερο μπορεί με την Τεγέα να στέλνει όλο και πιο ξεκάθαρα το μήνυμα πως είναι πολύ σκληρή για να την βάλεις κάτω όντας έτοιμη να πουλήσει ακριβά το τομάρι της μέσα στο χορτάρι.

Αυτή η ομάδα ανεβαίνει το δικό της «βουνό» με βήμα σταθερό γνωρίζοντας πως ο δρόμος είναι μακρύς, πως  μπροστά της έχει ακόμα πολύ δουλειά να ρίξει αλλά και με την αυτοπεποίθηση πια να μεταφράζεται σε σημαντικά αποτελέσματα.