Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, το μείζον κοινωνικό πρόβλημα είναι οι πολλές μορφές βίας. Γυναικοκτονίες, βία μεταξύ ανηλίκων και αυξημένη παραβατικότητα, ενδοοικογενειακή βία, αθλητική βία μαστίζουν την ελληνική κοινωνία.

Οι αριθμοί, δυστυχώς, είναι αμείλικτοι, αλλά οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε, και πιθανότατα θεωρούμε ότι, επειδή ο μικρόκοσμός μας είναι ασφαλής, το ζήτημα δεν μας αφορά.

Οι περισσότεροι γονείς, και στην πόλη μας, μια μικρή και θεωρητικά ήσυχη πόλη, είναι ανήσυχοι. Ακόμα και αν δεν έχει συμβεί κάτι στο παιδί τους, δεν μπορούν να πουν ότι δεν έχουν ακούσει για περιστατικά βίας μεταξύ ανηλίκων, εντός του σχολικού περιβάλλοντος, ή και έξω στον δρόμο. Τα δελτία Τύπου της Αστυνομίας που αφορούν στην Αρκαδία, συχνά αναφέρονται σε περιστατικά βίας μεταξύ ανηλίκων, είτε σε κλοπές είτε σε άλλα αδικήματα, όπως την κατοχή μαχαιριών.

Δεκαπέντε και δεκαέξι χρονών παιδιά, κυκλοφορούν με το μαχαίρι στην τσέπη...

Ως προς την ενδοοικογενειακή βία, στις μικρές κοινωνίες, όπως είναι και η δική μας, αλλά κυρίως τα χωριά μας, η σιωπή σχεδόν «επιβάλλεται». Ευτυχώς, βέβαια, δεν έχουμε συχνά αναφορές για τέτοια φαινόμενα εδώ -πρόσφατα στη Βόρεια Κυνουρία είχαμε ένα σοβαρό περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας. Το επισημαίνουμε αυτό, έχοντας πάντα στον νου μας ότι δεν φτάνουν όλα τα περιστατικά στο γραφείο της Αστυνομίας...

Οι πολίτες, όμως, πρέπει να ενημερώνονται. Επειδή η ενδοοικογενειακή βία δεν έχει χρώμα, δεν έχει οικογενειακή κατάσταση, δεν εμφανίζεται μόνο στη φτώχεια ή στον πλούτο.

Προς αυτή την κατεύθυνση, Σύλλογοι, Φορείς αλλά και σχολεία διοργανώνουν εκδηλώσεις με θέμα τη βία σε όλες της τις μορφές. Πρόσφατα, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 4ου ΓΕΛ Τρίπολης, σε συνεργασία με το Συμβουλευτικό Κέντρο Τρίπολης διοργάνωσαν εκδήλωση για την ενδοοικογενειακή βία στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη, αλλά και ο Δικηγορικός Σύλλογος Τρίπολης με τη στήριξη του Επιμελητηρίου Αρκαδίας διοργάνωσε εκδήλωση για την παραβατικότητα των ανηλίκων, όπου μάλιστα παρουσιάστηκε και το θεσμικό πλαίσιο, για το οποίο ο μέσος πολίτης γνωρίζει ελάχιστα.

Και οι δύο εκδηλώσεις δεν είχαν την αναμενόμενη προσέλευση, βάσει του τι συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία και βάσει του προβληματισμού που εκδηλώνεται πάνω στο θέμα της βίας από τους πολίτες στις συζητήσεις και στις κοινωνικές συναναστροφές.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Η ενημέρωση σώζει.

Η γνώση είναι δύναμη.

Και αυτές οι δύο φράσεις, δεν είναι κλισέ.

Η ενημέρωση πάνω σε θέματα που αφορούν την ψυχική και σωματική μας υγεία, για το πού μπορούμε να αναζητήσουμε βοήθεια αν μας συμβεί το απευκταίο, οι τρόποι για να αναγνωρίσουμε τα σημάδια της κακοποίησης και να γλιτώσουμε από τα χειρότερα, αλλά και η συζήτηση με τους παρευρισκομένους σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις, βοηθούν το μυαλό και την ψυχή μας να ωριμάσουν και να μην φοβούνται.

Στην Τρίπολη, όμως, είναι σαν αυτά τα ζητήματα να μην μας αφορούν, κι ας είναι πρώτο θέμα συζήτησης στις παρέες μας.

Επίσης, στην Τρίπολη, οι δράσεις αυτές δεν επικοινωνούνται όσο -ή όπως, στην εποχή των κοινωνικών δικτύων- πρέπει. Διότι δεν φτάνει ένα «ξερό» δελτίο Τύπου.

Επίσης, το κοινό της Τρίπολης δεν έλκεται από εκδηλώσεις φιλαναγνωσίας ή από δράσεις πολιτισμού που διοργανώνονται από τα σχολεία ή από άλλους φορείς.

Πρόσφατο παράδειγμα, η εξαιρετική εκδήλωση για τη φιλαναγνωσία που διοργάνωσε το 2ο Πρότυπο Γυμνάσιο Τρίπολης με πρωτοβουλία της τοπικής επιτροπής καθηγητών Γερμανικής γλώσσας. Κι άλλες, αμέτρητες μικρές εκδηλώσεις, με μεγάλο ενδιαφέρον, που περνούν χαμηλά στα «ραντάρ» και οι οποίες, επίσης, δεν παίρνουν τη δημοσιότητα που θα έπρεπε. Εκδηλώσεις που αφορούν την αγάπη για το βιβλίο, για τη γνώση, για τον πολιτισμό.

Στην πόλη μας, αλλά και στον Δήμο μας, διοργανώνονται αξιόλογες εκδηλώσεις που μας αφορούν όλους. Ωστόσο, κάποιες δεν φτάνουν στα αφτιά μας διότι δεν επικοινωνούνται σωστά και άλλες δεν συγκεντρώνουν το αναμενόμενο κοινό. Και είναι κρίμα, διότι πίσω από κάθε εκδήλωση υπάρχει κόπος αλλά και αγωνία να «περάσει το μήνυμα».