Επαγγελματίες, ενεργοί πολίτες, άνθρωποι που ζουν από τη μελισσοκομία, την καλλιέργεια της γης, την κτηνοτροφία, αλλά και τον τουρισμό, μέσω ανακοινώσεων στα κοινωνικά δίκτυα και στα μέσα ενημέρωσης εκφράζουν την κάθετη αντίθεσή τους στα όσα σχεδιάζονται σχετικά με τη δημιουργία αιολικών πάρκων στο Μαίναλο, το βουνό - πηγή της ζωής της Αρκαδίας.

Η ανεξέλεγκτη, εφόσον δεν υπάρχει ειδικό χωροταξικό (και γιατί να υπάρχει, άλλωστε; μήπως ζούμε σε κάποια... πολιτισμένη χώρα της Ευρώπης;- εξάπλωση των αιολικών σταθμών στην καρδιά του Μαινάλου, και μάλιστα σε προστατευόμενη περιοχή (όπως, για παράδειγμα, το Αιολικό στη θέση «ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ-ΜΑΔΑΡΑ-ΒΟΥΡΤΣΑ», εντός Καταφυγίου Άγριας Ζωής και πλησίον αρχαιοτήτων) έχει προκαλέσει πολλά ερωτηματικά ως προς το πώς, τελικά, παρακάμπτονται εντέχνως οι τοπικές κοινωνίες οι οποίες, αν και σύμφωνα με την ΕΕ πρέπει να ενημερώνονται και να εκφράζουν άποψη επί των συγκεκριμένων θεμάτων που αφορούν τη ζωή τους, τελικά μένουν στην «απ' έξω».

Για το συγκεκριμένο παράδειγμα, το Δίκτυο Φορέων και Πολιτών Πελοπόννη SOS σημειώνει: «Αν και συνήθως οι τροποποιημένες μελέτες τίθενται σε δημόσια διαβούλευση, είναι πολύ πιθανό η τροποποίηση της συγκεκριμένης μελέτης για το Μαίναλο να μην υποβληθεί σε δημόσια διαβούλευση (άρθρο 6 του ν. 4014/2011)!!!».

Ας μην θυμηθούμε τις υποσχέσεις του Γιώργου Αμυρά, πρώην αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος, περί ανακήρυξης του Μαινάλου ως «απάτητου βουνού», ούτε τις υποσχέσεις του ίδιου του Μητσοτάκη, μετά τις αντιδράσεις, ότι θα προστατευτεί η καρδιά του Μαινάλου, δηλαδή μόνο ένα πολύ μικρό τμήμα του, εδώ από την Τρίπολη πριν από αρκετό καιρό. Ας δούμε καλύτερα, τι κάνουν οι Δήμοι και τι κάνει η Περιφέρεια, ο πρώτος κι ο δεύτερος βαθμός της Αυτοδιοίκησης, οι άνθρωποι που θα πασχίσουν, σύμφωνα με τις δηλώσεις τους, για τον φυσικό πλούτο του Μαινάλου και για την τοπική οικονομία και την ήπια τουριστική ανάπτυξη, στην οποία έχουν επενδυθεί μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων προγραμμάτων πραγματικά πολλά χρήματα.

Κατ' αρχάς, όλοι οι Δήμοι και η Περιφέρεια έχουν στείλει αρνητικές γνωμοδοτήσεις σχετικά με την εγκατάσταση αιολικών πάρκων, όχι «άκοπα», πρέπει να πούμε, αλλά ύστερα από ηχηρή παρουσία πολιτών, φορέων και εκπροσώπων των επαγγελματιών στις συνεδριάσεις.

Εκτός από μία περίπτωση στον Δήμο Βόρειας Κυνουρίας, για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στη Ζάβιτσα, στο Τιμένιο όρος, όπου το θέμα συζητήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο αφού είχαν λήξει οι προθεσμίες και χωρίς ενημέρωση καμίας τοπικής κοινότητας (δείτε ΕΔΩ).

Υποβαθμισμένα, σαφώς, τα Δημοτικά Συμβούλια και το ΠεΣυ, αλλά η απάντηση «δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο» δεν αρκεί από τους αιρετούς.

Τόσο η Βόρεια Κυνουρία όσο και η Γορτυνία επενδύουν στην τουριστική ανάπτυξη του τόπου. Διθυραμβικά άρθρα για τη φιλοξενία, για το Menalon Trail, ένα από τα λίγα πιστοποιημένα ευρωπαϊκά μονοπάτια, δημοσιογράφοι έρχονται από την Ευρώπη για να περπατήσουν ως τη Μονή Φιλοσόφου και να πιουν ντόπιο κόκκινο κρασί, αλλά και τουρίστες -κάπου διάβασα για 5.000 την ημέρα στη Βυτίνα- που πληρώνουν αδρά για ένα δωμάτιο με όλες τις ανέσεις και που δεν θα ξανάρθουν αν είναι να ανοίγουν το παράθυρο του δωματίου των 300 ευρώ την ημέρα για να δουν τεράστιες έλικες να γυρίζουν στην απέναντι κορυφή.

Ειδικά στον Δήμο Γορτυνίας, που έχει χάσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού του τα τελευταία χρόνια, που έχει υποφέρει από τις πυρκαγιές, αλλά και που οι επιχειρηματίες έχουν επενδύσει στον τουρισμό, τα αιολικά πάρκα θα είναι το τελειωτικό χτύπημα.

Αναρωτιόμαστε, όμως, κατά πόσον οι αιρετοί, δήμαρχοι, περιφερειάρχης, σύμβουλοι, υπεύθυνοι αντιπεριφερειάρχες, ακούν τους πολίτες όταν υποβάλλουν επίσημα αίτημα για ενημέρωση, όπως η SOS Μαίναλο, που υπέβαλε Ανοιχτή επιστολή – Ενημέρωση για την Απόφαση Τροποποίησης της Βεβαίωσης Παραγωγού για Αιολικό Σταθμό στην περιοχή του Μαινάλου στον Δήμο Τρίπολης, στον Δήμο Γορτυνίας, στον περιφερειάρχη, στα Δημοτικά Συμβούλια.

Είχαμε εκλογές, θα πει κάποιος. Μάλιστα.

Είχαμε και γιορτές. Μάλιστα.

Έχουμε όλοι μας και τεράστια ευθύνη, όμως, κι εδώ δεν χωράει κανένα «μάλιστα».

Οι πολίτες περιμένουν απαντήσεις και το «δεν είναι αρμοδιότητά μας», δεν είναι πλέον αρκετό.

Κρατάμε το θέμα ψηλά όχι επειδή δεν αναγνωρίζουμε την ανάγκη της στροφής στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, αλλά επειδή πρέπει να προστατευτεί το Μαίναλο από την υπερβολική εκμετάλλευση και την καταδίκη των τοπικών κοινωνιών σε μαρασμό.

Γαλανιάδη Εύα