Τι ζήτησες φέτος από τον Άγιο Βασίλη; Τι θα σου φέρει; Ήσουν καλό παιδί;

Κοινότυπες ερωτήσεις, κυρίως στα παιδιά, κυρίως ετούτες τις γιορτινές μέρες.

Και έτσι η προσμονή των παιδιών γεννιέται, τα γράμματα στον Άγιο Βασίλη συσσωρεύονται, τα αιτήματα προς γονείς διπλασιάζονται και οι στάσεις έξω από βιτρίνες πληθαίνουν. Πληθαίνουν βέβαια και τα διλήμματα των γονέων και των νονών. Τί να αγοράσω.....ταιριάζει στην ηλικία του....θα του αρέσει...
Να είναι άραγε το ίδιο το δώρο που παίζει ρόλο; Στα αλήθεια να πιστέψουμε ότι σήμερα τα παιδιά πραγματικά νοιάζονται αν θα είναι κούκλα, αυτοκινητάκια, ρούχα ή επιτραπέζιο; Δεδομένου ότι στα περισσότερα νοικοκυριά τα παραπάνω περισσεύουν....

Μήπως πραγματικά νοιάζονται για την ίδια τη χαρά του δώρου κι όχι για το δώρο καθαυτό; Μήπως η προσμονή κι η έκπληξη κάνουν την διαφορά;

Ένα δώρο εκτός από την οικονομική- υλική του αξία έχει και συμβολική, ειδικά όταν προέρχεται από τον Άγιο Βασίλη. Συμβολίζει λοιπόν την αντάμειψη των παιδιών που όλη την περασμένη χρονιά ήταν υπάκουα. Συμβολίζει την δικαιοσύνη, αφού τα ανυπάκουα παιδιά δεν θα λάβουν δώρο, συμβολίζει την ελπίδα, συμβολίζει και το νοιάξιμο. Κάποιος πολύ κοντινός κι αγαπημένος  Άγιος, που όμως τα παιδιά δεν έχουν δει ποτέ, όλη τη χρονιά, εξετάζει τις πράξεις τους και την συμπεριφορά τους. Αυτός αποφασίζει ποιος θα λάβει δώρο και εργάζεται μαζί με τους βοηθούς του για την κατασκευή και το μοίρασμα πολύχρωμων και ευφάνταστων πακέτων. Αυτά λέει το παραμύθι.

Τα παιδιά αγωνιούν και προσμένουν το δώρο τους από όποιον κι αν είναι αυτό για να χαρούν. Παραμονεύουν ας πούμε, τον Άγιο Βασίλη να κατέβει από την καμινάδα, περισσότερο για να τον τσακώσουν στα πράσα, αντιμετωπίζοντας την διαδικασία ως ένα είδος παιχνιδιού, παρά για να πάρουν το ίδιο το δώρο τους. 

Αν τα πράγματα έχουν έτσι λοιπόν, ο χρόνος που περνάμε με τα παιδιά, η έγνοια μας, η φροντίδα και η αγάπη μας, είναι τα πιο πολύτιμα δώρα. Αυτά μένουν στην μνήμη και στο βίωμα. Η εμπειρίες κι ευχάριστες στιγμές μαζί τους. Το κακό είναι ότι τα παραπάνω δεν αγοράζονται ούτε πουλιούνται για αυτό είναι και μοναδικά.

Φέτος, ας ξοδέψουμε τα χρήματά μας ουσιαστικά, εκτιμώντας την πραγματική αξία του δώρου ως μια συμβολική κίνηση και μόνο. Πιο πολύτιμο δώρο θα είναι να διδάξουμε με το παράδειγμά μας, την καλοσύνη, τη συγχώρεση, την γενναιοδωρία, την ανιδιοτέλεια και την αλληλοβοήθεια. Ας μην διστάσουμε να «ξοδέψουμε» συναισθήματα, χρόνο, δημιουργία, φαντασία και έμπνευση χωρίς να περιμένουμε αντάλλαγμα!

Αυτά είναι τα ακριβά δώρα-μαθήματα ζωής.

Ένας καλός λόγος, μια υποστηρικτική πράξη, μια ευχή, ένα μικρό χειροποίητο γλυκάκι ίσως να είναι τα πιο μεγαλοπρεπή δώρα που μπορούμε να κάνουμε στον σημερινό καιρό της υπερκαταναλωτικής μας κοινωνίας.

Ας μην ξεχνάμε και την μεγάλη χαρά αυτού που κάνει δώρα.....κι όχι μόνο αυτού που παίρνει....

Πλουτίζει όποιος χαρίζει, έλεγε η γιαγιά μου

Με το καλό να γιορτάσουμε την Πρωτοχρονιά!