Τους τελευταίους μήνες έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση για τις ΑΠΕ και την ανεξέλεγκτη τοποθέτησή τους ακόμα και σε περιοχές προστατευόμενου φυσικού κάλλους. Εδώ στην Αρκαδία το θέμα έχει συζητηθεί στα Δημοτικά Συμβούλια όλων των Δήμων -Τρίπολης, Γορτυνίας, Νότιας Κυνουρίας, όπου σχεδιάζεται η εγκατάσταση ανεμογεννητριών- με σκοπό να προστατευθεί το Μαίναλο αλλά και ο Πάρνωνας, καθώς σχεδιάζεται η δημιουργία αιολικών πάρκων φαραωνικού μεγέθους για τα δεδομένα των βουνών μας. Από την άλλη, αυτό που επιθυμούν οι κοινωνίες, είναι η μεγάλη προσπάθεια που αποδίδει καρπούς για την τοπική μας οικονομία να μην διαταραχθεί και να μην καταστραφεί, τελικά, εξαιτίας της ανεξέλεγκτης τοποθέτησης ανεμογεννητριών σε περιοχές φυσικού κάλλους, όπου αναπτύσσονται ήπιες τουριστικές αλλά και παραδοσιακές οικονομικές δραστηριότητες, όπως τυροκομία, μελισσοκομία κ.ά. Από την Τρίπολη, κατά την τελευταία του επίσκεψη, και ύστερα από τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών όπως εκφράστηκαν μέσα από τις αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων και του Περιφερειακού Συμβουλίου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ανακοινώσει ότι θα προστατευτεί ο πυρήνας, όπως είπε, του Μαινάλου, μια έκταση 40 χλμ. από το κέντρο του, μόνο.

Πόσο καλά γνωρίζουμε τη νομοθεσία που διέπει τις ΑΠΕ στη χώρα μας; Πόση πληροφόρηση έχουμε, επί της ουσίας, για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των ΑΠΕ; Έχουμε οι πολίτες τον τρόπο να αντιδράσουμε και να εισακουστούμε, απέναντι σε αποφάσεις που επιβάλλονται από την ΕΕ και που υιοθετούνται άκριτα πολλές φορές από την ελληνική κυβέρνηση; Ποιους κινδύνους για το περιβάλλον μας εγκυμονεί ο τελευταίος νόμος που είναι περισσότερο γνωστός ως νόμος για την ιδιωτικοποίηση του νερού;

Για όλα τα παραπάνω, το Σάββατο το απόγευμα πραγματοποιήθηκε στην Τρίπολη στο Αποστολοπούλειο Πνευματικό Κέντρο ενημερωτική εκδήλωση από το Δίκτυο Φορέων και Πολιτών Πελοποννήσου, με συνδιοργανωτές τον Δήμο Τρίπολης, τον Τουριστικό Οργανισμό Πελοποννήσου, τον ΕΟΣ Τρίπολης, τον Αναρριχητικό - Ορειβατικό Σύλλογο Λεωνιδίου, τον SOS Μαίναλο, το Δίκτυο Προστασίας Ζήρειας, την Τrekking Hellas Αρκαδίας, την Ένωση Ξενοδοχείων Αρκαδίας, τον Ανοιχτό Επιχειρηματικό Φορέα Πελοποννήσου και το Ανοιχτό Δίκτυο.

Την εκδήλωση συντόνισε ο Κωνσταντίνος Μαρινάκος, πρόεδρος του Τουριστικού Οργανισμού Πελοποννήσου, ο οποίος στο καλωσόρισμά του εξήγησε ότι το νεοσύστατο Δίκτυο Φορέων και Πολιτών Πελοποννήσου είναι ένας υπερφορέας που αποτελείται από φορείς και πολίτες που ασχολούνται δέκα χρόνια με τα ζητήματα της περιβαλλοντικής διαχείρισης, με τα διαχρονικά προβλήματα, και στόχο έχει να προτείνει πραγματικές βιώσιμες λύσεις, να φέρει κοντά συλλόγους, επαγγελματικούς φορείς, να αναδειχθούν πρακτικές που δεν καταστρέφουν την τοπική οικονομία και το περιβάλλον.

Ο κύκλος των ομιλιών άνοιξε με την κυρία Μαρία Καραμανώφ, η οποία είναι πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης, Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας ε.τ., η οποία ανέπτυξε το θέμα «Οι πρόσφατες νομοθετικές εξελίξεις για τις ΑΠΕ στο εθνικό και ενωσιακό δίκαιο».

Η κυρία Καραμανώφ αναφέρθηκε στις πρόσφατες ρυθμίσεις και ειδικά για τα αιολικά πάρκα και χαρακτήρισε το πλαίσιο που τις διέπει «ακατανόητο, παράλογο για την κοινή λογική», επισημαίνοντας ότι δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. «Πρόκειται για φωτογραφικές ρυθμίσεις που αναιρούν η μία την άλλη. Από όλους τους παράγοντες που δημιουργούν την κλιματική κρίση, έχουμε εντοπιστεί μόνο στην κλιματική αλλαγή, είναι η μόνη που ελήφθη σοβαρά υπόψη. Η μείωση των εκπομπών θερμοκηπίου, ως μέτρο αντιμετώπισης, είναι μια καταρχήν λογική σκέψη, αλλά υπεραπλουστευμένη. Η περιβαλλοντική κρίση συνεχώς επιτείνεται. Κανείς δεν συζητάει για το περιβαλλοντικό κόστος των αιολικών πηγών, στη χώρα μας που έχει μια πολύ μικρή συμβολή στην κλιματική αλλαγή, και ένα μοναδικό και πλουσιότατο φυσικό περιβάλλον, τη γεμίζουμε με ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά και πανηγυρίζουμε όταν σφραγίζουμε το έδαφος που μας έχει απομείνει με μεγάλες εγκαταστάσεις, ξενοδοχειακές μονάδες. Το πρόβλημα δεν θα λυθεί και πάνε χαμένες οι θυσίες φυσικού περιβάλλοντος».

Στη συνέχεια, η κυρία Καραμανώφ αναφέρθηκε στη νομοθεσία: «Από καθαρά επιστημονική άποψη, τα χέρια μας είναι δεμένα από την ενωσιακή και τη δική μας νομοθεσία.

Αποδεικνύεται ότι οι ΑΠΕ έχει μετατραπεί σε μια τεράστια επιχειρηματική δραστηριότητα, που λειτουργεί εντελώς ανεξέλεγκτα.

«Η ΕΕ από τη στιγμή που αποφάσισε να λάβει μέτρα για την κλιματική αλλαγή, για να γίνει δελεαστική η επιχειρηματική δραστηριότητα, επειδή η αγορά ενέργειας είναι μόνο ιδιωτικοποιημένη, η Νομοθεσία θέσπισε ένα φάσμα κινήτρων; Ό,τι παράγεται από ΑΠΕ, αγοράζεται από το δίκτυο είτε χρειάζεται είτε όχι. Αγοράζονται με εγγυημένη τιμή, με κανονιστικές αποφάσεις του κράτους, για πολλά χρόνια. Θεσπίστηκε Ειδικό Ταμείο όπου πηγαίνει ένα μέρος των χρημάτων των λογαριασμών ώστε να υπάρχουν ταμειακά διαθέσιμα για την πληρωμή αυτή. Το 2011 θεσπίστηκε το χωροταξικό πλαίσιο, που θα έπρεπε να εξετάζει ποια η κατάσταση, ποια τα περιβαλλοντικά στοιχεία, να προσδιορίσει με ακρίβεια τις περιοχές αυτές. Αυτό δεν έγινε, ολόκληρη τη χώρα με ελάχιστες εξαιρέσεις κατ’ αρχήν κατάλληλη και, αντί να κάνω εγώ ως κράτος τη δέουσα εκτίμηση, τη μεταθέτω στην περιβαλλοντική αδειοδότηση, στο επόμενο βήμα. Δυστυχώς το ΣτΕ το αποδέχτηκε, και δέχτηκε ακόμα και σε αναδασωτέες περιοχές την αδειοδότηση αιολικών πάρκων».

«Υπάρχουν και χειρότερα. Με πρόσφατους νόμους, του 2019 και του 2022, και το πολυνομοσχέδιο για το νερό, οι ΑΠΕ μπορούν να μπουν σε δάση, NATURA, αλλά και αιγιαλούς, παραλίες, λιμνοθάλασσες, πυθμένες, κοίτες πλευσίμων ποταμών. Με νόμο του 2022 ανεμογεννήτριες μικρής ισχύος, της 20ετίας, δηλαδή στο τέλος της χρήσης τους, θα μπορούν να εγκατασταθούν σε 45 νησιά μας. Ο κανονισμός της ΕΕ ψηφίστηκε πριν από τρεις μήνες, και έχει άμεση εφαρμογή στα κράτη, ενώ ανατρέπει το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Μέχρι τώρα, οποιοδήποτε έργο εάν πιθανολογείται ότι θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον, απαγορεύεται. Αυτό είχε μόνο μία εξαίρεση, σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, για ανάγκη υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος. Πλέον, χαρακτηρίζεται η εγκατάσταση ΑΠΕ εξ ορισμού υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος και θα εγκαθίστανται, ακόμα κι αν θεωρηθεί ότι προκαλούν βλάβη, και πρέπει αυτός που αντιδρά πρέπει να αποδείξει ότι η μελέτη του επιχειρηματία είναι έωλη. Αυτό έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων».

«Υπάρχει ένα καλό νέο, η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ που καταδικάστηκε η χώρα μας γιατί δεν έχει θεσπίσει τα μέτρα και τους στόχους διαχείρισης για τις περιοχές NATURA. Υπάρχει έδαφος, ώστε να συνεχιστούν οι προσπάθειες, πολλώ μάλλον που η χώρα μας έχει υπερκαλύψει τα όρια που μας έχει θέσει η ΕΕ».

Ακολούθως, τον λόγο έλαβε ο κ. Γιώργος Χριστοφορίδης, δικηγόρος και μέλος του ΔΣ του Δικτύου Φορέων:

«Η αγροτική η γη, το ένα μετά το άλλο, τα φυσικά τοπία της χώρας βιομηχανοποιούνται . Όλες οι διατάξεις για την ένταξη των ανεμογεννητριών στο τοπίο είναι αντίθετες προς το Διεθνές Δίκαιο, επειδή οι κανόνες αυτοί καθορίζουν την ορατότητα θέασής τους. Μιλάμε για τερατώδη τεχνουργήματα, και σε 20 – 30 χρόνια, όταν θα σταματήσουν να λειτουργούν, το κράτος θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις τύχες τους. Πού, άραγε, θα αποθηκευτούν αυτά τα μηχανήματα; Τα πτερύγια είναι μη ανακυκλώσιμο. Είναι αγυρτεία να λες ότι θα σώσουν τον πλανήτη οι ανεμογεννήτριες».

Στη συνέχεια, μίλησε ο Βασίλης Λύκος, Αναλυτής. Βιολόγος - Διδάκτωρ Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης Πανεπιστημίου Κρήτης, με θέμα: «Η Διαχείριση των φυσικών μονοπωλίων στην Ελλάδα»

«Χάνονται εκτάσεις πάνω στα βουνά μας. Για τους βιολόγους αυτό είναι παράγοντας οικολογικής απομόνωσης. Μειώνεται η βιοποικιλότητα, αυτό σημαίνει ότι στη διεπαφή της φύσης με τον άνθρωπο δεν υπάρχουν αντιγόνα. Πόσο  χρόνο πήρε στους Αχαιούς να πάνε στην Τροία; Αρκετές μέρες, επειδή δεν φύσαγε, για να φύγουν τα πλοία. Τότε, θυσίασε ο Αγαμέμνονας την Ιφιγένεια. Τώρα, θυσιάζουν τα δικά σας παιδιά, τα δικά σας βουνά. Γιατί; Γιατί οι ανεμογεννήτριες είναι στοχαστικά μοντέλα. Δεν φυσάνε για πάντα. Παίρνουμε ένα επιχείρημα της τρύπας του όζοντος, γιατί βρήκαμε πιο όμορφο αφήγημα, την κλιματική κρίση, κάποτε λέγαμε υπερθέρμανση, ότι έχουμε ακραίες θερμοκρασίες, Άρα, γιατί καταστρέφουμε ποτάμια, θάλασσες, που αυτές οι περιοχές λειτουργούν ως προς την εξομάλυνση των ακραίων θερμοκρασιών. Όταν βάζουμε παντού μπετόν, είναι λογικό ότι αυτό θα επηρεάσει τη ζωή μας, και τότε εφευρίσκουμε το κλιματιστικό. Που καταναλώνουν ενέργεια. Καταστρέφουμε το γεωλογικό ανάγλυφο. Ο άνθρωπος ευθύνεται για την κλιματική αλλαγή. Η λύση είναι τα φυσικά μας μονοπώλια να τα δώσουμε σε κάποιους για να τα διαχειριστούν;». Στη συνέχεια, ο κ. Λύκος συνέδεσε το ζήτημα με την παγκόσμια οικονομία:

«Μετά το 2008, ουσιαστικά σπάει η φούσκα των χρηματιστηρίων. Εκεί άρχισαν τα funds να στρέφονται από τις κινητές αξίες, σε ακίνητες, στη γη. Στην Εύβοια, πάνε να το κάνουν τώρα. Το ίδιο με το νερό. Γιατί πάμε σε εκλογές στις 21 Μαΐου; Διότι το πρώτο πακέτο για τα νερά θα σκάσει 6,7 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης. Μία εταιρία θέλει να μοχλεύσει 5 δισ. ευρώ. Πώς θα πάρουν οι επενδυτές τα λεφτά τους, αν υπάρχει μια κυβέρνηση πολυκομματική που δεν τα βρίσκουν τα κόμματα μεταξύ τους;»
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην ιδιωτικοποίηση του νερού, επισημαίνοντας ότι στις ευρωπαϊκές χώρες έχει ξεκινήσει η επανακρατικοποίηση, επειδή προφανώς το μοντέλο δεν λειτούργησε:

Η ΕΕ έχει καταδικαστεί από τον ΟΗΕ επειδή δεν θεωρεί το νερό ανθρώπινο δικαίωμα. Ένας υπουργός δεν μπορεί να αποφασίζει για το νερό. Έχουμε επανακρατικοποιήσεις, 2.400 επαναδημοτικοποιήσεις για το νερό, σε 58 χώρες, 109 μόνο στη Γαλλία»

«Εμείς, με τις ανεμογεννήτριες δεν μπορούμε να αποθηκεύσουμε την ενέργεια, άρα δεσμεύοντας τα νερά από τα ανάντη, πάνω από τα βουνά, μπορείς να φτιάξεις ταμιευτήρες και μέσω μιας τουρμπίνας, να ανεβάζεις νερό από την πάνω στην κάτω και από την κάτω στην πάνω, ελέγχεις και την αγροτική παραγωγή και την ύδρευση, και αυτό το νερό δεν είναι πόσιμο. Θα γίνεται προαγορά συμβολαίων πρωτογενούς παραγωγής και θα τρώμε συνθετικό κρέας γιατί έτσι θα έχουμε χαμηλό αποτύπωμα διοξειδίου του άνθρακα. Η ρυθμιστική αρχή που έγινε, γιατί λέγεται και ενέργειας και νερού και αποβλήτων; Γιατί για να ικανοποιήσουμε την ανάγκη μας, δεν υπάρχει υποκατάστατο για το νερό. Βιομηχανοποιημένο νερό και θα παίρνουμε βιομηχανοποιημένη τροφή από απόβλητα. Πώς θα έχεις ενέργεια όταν όλα θα τα έχουμε κάνει ΑΠΕ; Μιλάμε για 4η Βιομηχανική Επανάσταση. Το 1970 με έκρηξη πληθωρισμού λόγω ζήτησης, το λύσανε το πρόβλημα με το Διαδίκτυο και τους υπολογιστές, εμπορεύονταν αυτά τα προϊόντα. Σήμερα, συνδέουν την πράσινη μετάβαση με την ψηφιακή επανάσταση, για να δημιουργήσουν καινούρια προϊόντα, καινούρια ζήτηση. Η χρηματαγορά κάποια στιγμή θα σκάσει. Οι σπάνιες γαίες και τα ορυκτά είναι απαραίτητα για να κατασκευαστούν μπαταρίες ηλεκτρικών αυτοκινήτων, τα πάντα. Δεν ξέρουμε πού πάμε. Προσπαθούν να αποξενώσουν τον άνθρωπο από το φυσικό περιβάλλον. Εσύ θα είσαι ένα εργαλείο που θα δουλεύεις στο σπίτι σου, πολιτισμικά και ηθικά πιο ευάλωτος, άρα θα είσαι εύκολα χειραγωγήσιμος σε αυτή τη νέα φεουδαρχία».

Δημιουργείται ένα αέναο χρέος.

«Σήμερα 2 εκατ. Γερμανοί κάνουν τη δική τους ενέργεια. Δεν επένδυσαν σε δίκτυα χαμηλής τάσης, και έτσι δεν μπορείτε να βάλετε φωτοβολταϊκά, αλλά 10 δισεκατομμύρια ευρώ δόθηκαν στους ιδιώτες. Γιατί δεν ασχολούνται με τη γεωθερμία; Οι Δανοί έχουν 70% κάλυψη σε ανεμογεννήτριες, γιατί το ρεύμα τους κοστίζει όσο το δικό μας; Η αιολική ενέργεια θα έπρεπε να είναι πάμφθηνη».

Δημιουργείται ένα απέραντο χρεοστάσιο.

«Κάποιοι δεν θέλουν την ενημέρωση. Το Χρηματιστήριο Ενέργειας έγινε για να διεισδύσουν οι ανεμογεννήτριες. Να επεκταθεί το ‘’Εξοικονομώ κατ’ οίκον’’, να δημιουργηθεί δίκτυο χαμηλής τάσης, να γίνει ενεργειακή αποκέντρωση και να εξασφαλίζεται το 30% από γεωθερμία», είναι οι προτάσεις του κ. Λύκου για να αναχαιτιστεί η κλιματική κρίση και να αποφευχθεί η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.

Τον λόγο έλαβε στη συνέχεια ο Άκης Παπασαράντης - Εκπρόσωπος του Πανελλαδικού Δικτύου Συλλογικοτήτων για την Ενέργεια, Μέλος της Κίνησης για την Προστασία των Νησίδων, και ανέπτυξε το θέμα: «Ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά βιομηχανικού τύπου: Ψευδο-σύμβολα μετάβασης σε πράσινη φθηνή ενέργεια».

«Τα φτερά μιας ανεμογεννήτριας, είναι πολυεστερικά, αποτελούνται από 28.000 εξαρτήματα και φτιάχνονται με ορυκτά καύσιμα. Γι’ αυτό λέμε τις ΑΠΕ, ΒΑΠΕ, δηλαδή Βιομηχανικές Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, εφόσον απαιτούν ορυκτά καύσιμα και στη διάρκεια της παραγωγικής τους ζωής, δεν είναι αυτόνομο σύστημα. Μόλις σβήσει ο αέρας, θα έχουμε μπλακ άουτ. Έχουν συντελεστή απόδοσης 25%, που σημαίνει ότι για το 75%, πρέπει να κάψεις κάτι άλλο, δηλαδή φυσικό αέριο. Χρειάζονται λιπαντικά. Οι ΒΑΠΕ, πρέπει να είναι πάντα σταθερή η τροφοδοσία του δικτύου. Το δίκτυο δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει. Για να ικανοποιηθούν οι στόχοι του ΟΗΕ για ΑΠΕ πρέπει να εξορυχτεί το 38% της επιφάνειας του πλανήτη». Στη συνέχεια, ο κ. Παπασαράντης έδειξε μια ανεμογεννήτρια στη Νότια Εύβοια, η οποία ήταν πεταμένη, μετά τη χρήση της, δίπλα σε μια αρχαία φρυκτωρία.

«Έχουν αποτύχει όλες οι συμφωνίες για το κλίμα, εδώ και 30 χρόνια. Οι στόχοι δεν είναι δεσμευτικοί, νομικά». 

Η πράσινη ανάπτυξη και η πράσινη παραφιλολογία, στην ουσία είναι ξέπλυμα τυχοδιωκτικών οικονομικών δραστηριοτήτων. 

«Οι πολιτικοί επιβάλλουν στους λογαριασμούς που πληρώνουμε ρυθμιζόμενες χρεώσεις, που είναι στην ουσία φόροι. Δεν τους λέμε φόρους, και έτσι δεν κινητοποιούνται αντανακλαστικά. Αν δεν εδραιωθεί διεθνής δεσμευτική συνεργασία, δεν μπορεί να υπάρχει φόρος διοξειδίου του άνθρακα. Κανείς δεν θα το κάνει αυτό μόνος του. Μετράμε το ανθρακικό μας αποτύπωμα με λάθος τρόπο, δεν μετράμε σωστά. 

«Μεταθέτουμε στην επόμενη γενιά την ευθύνη να μαζέψει τα δικά μας τα σπασμένα. Ο προϋπολογισμός άνθρακα, είναι το μόνο σοβαρό μέσο, αξιόπιστο μέγεθος που ανταποκρίνεται στους φυσικούς νόμους. Το υδρογόνο είναι ένα μεγάλο παραμύθι. Δεν αρκούν τα παγκόσμια αποθέματα λιθίου για την αποθήκευση της ενέργειας, απλώς θα πάρουν κάποιοι τις επιδοτήσεις. Το νομικό πλαίσιο συνεχώς χειροτερεύει. Δεν υπάρχει πληροφόρηση, δεν περνάει αντίλογος στα μέσα ενημέρωσης, δεν δεσμεύοντα χρήματα για την απόσυρση. 

Τέλος, τον λόγο έλαβε ο Κωνσταντίνος Μαρινάκος, ο οποίος ανέδειξε το γεγονός ότι η ήπια τουριστική ανάπτυξη στα χωριά μας θα ισοπεδωθεί από την ανεξέλεγκτη τοποθέτηση ανεμογεννητριών.

«Να συμφωνήσουμε ως κάτοικοι, προς τα πού πάμε, να αποφασίσουμε το μοντέλο του στρατηγικού σχεδιασμού που θα ακολουθήσουμε. Η πανδημία μας έδωσε να καταλάβουμε κάποια πράγματα για το μέλλον της τουριστικής ανάπτυξης. Εδραιώνεται μια τάση για μικρότερες διακοπές εκτός της χώρας κατοικίας, αλλά με περισσότερο στοιχείο τη βιωματική εμπειρία, την αυθεντικότητα. Κερδίζουν έδαφος οι διακοπές που έχουν να κάνουν με τα χόμπι. Οι ΑΠΕ είναι βιομηχανικά πάρκα. Έχουμε μια σειρά επιδράσεων, χλωρίδα, πανίδα, φυσικό κεφάλαιο. Η ηχορύπανση και η οπτική ρύπανση σε παρθένα δάση, αλλά και άλλα οικοσυστήματα, επηρεάζουν αρνητικά την υγεία κατοίκων και επισκεπτών.

Τα σχεδιαζόμενα πάρκα απειλούν το Menalon Trail που ξεκινά από τη Στεμνίτσα, που έχει 3 εκατ. μέλη παγκοσμίως, ακριβώς δίπλα στο μονοπάτι, τα συνοδά έργα θα το κατατμήσουν. Στην πραγματικότητα κινδυνεύει η πιστοποίηση του ίδιου του μονοπατιού και κινδυνεύει η ήπια οικονομική ανάπτυξη. Θα έχει επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον, στη βιοποικιλότητα. 

Στη συνέχεια, ακολούθησε συζήτηση. 

Αυτό που αποκόμισε χθες ο απλός πολίτης που παραβρέθηκε στην εκδήλωση, είναι ότι, πρώτον, οι αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην των τοπικών κοινωνιών, δεύτερον, ότι η ενημέρωση για το πόσο φιλικές στο περιβάλλον είναι οι ανεμογεννήτριες περνάει από το «φίλτρο» των επιχειρηματικών συμφερόντων και τελικά η παραφιλολογία κερδίζει έδαφος, τρίτον, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μοιράζει τα χρήματα των φορολογουμένων στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και δεν εξασφαλίζει κανένα πλαίσιο προστασίας για τις κοινωνίες, όπως για την απόρριψη των αποβλήτων που δημιουργούν τα αιολικά πάρκα –οι ανεμογεννήτριες που θα εισάγονται στη χώρα μας και θα εγκατασταθούν σε 45 μικρά νησιά θα έχουν ηλικία 20ετίας, δηλαδή ουσιαστικά δημιουργείται ένα νεκροταφείο μη ανακυκλώσιμων αποβλήτων στην ελληνική επικράτεια, με τις «ευλογίες» της ελληνικής κυβέρνησης- και, τέταρτον ότι η εκ του πονηρού έλλειψη ειδικού χωροταξικού σχεδιασμού θα κοστίσει σε πόρους που τελικά δεν θα είναι δυνατόν να ανακτηθούν.

Σε κάθε περίπτωση, επιβάλλεται οι τοπικές κοινωνίες να ενημερωθούν, και αυτό ακριβώς προσπαθεί το νεοσύστατο Δίκτυο να κάνει.

Παρακολουθήστε τα βίντεο με τις τοποθετήσεις των ομιλητών. Η ιστοσελίδα της εκδήλωσης ΕΔΩ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Παπαηλιού, ο επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπέιρωσης Πελοποννήσου» Ν. Γόντικας, ο υποψήφιος δήμαρχος Τρίπολης Γιάννης Σμυρνιώτης, ο δημοτικός σύμβουλος Σωτήρης Παπαδημητρίου, μέλη των ορειβατικών και αναρριχητικών συλλόγων και πλήθος κόσμου.

Γαλανιάδη Εύα