Ένα μικρό χωριό, με μεγάλη ναυτική παράδοση, είναι ο Τυρός στη Νότια Κυνουρία. Ο παραδοσιακός αυτός οικισμός της Τσακωνιάς «μοιράζεται» ανάμεσα στη θάλασσα και στο βουνό. Καταπράσινη φύση, από τη μια, με πυκνή βλάστηση και δροσιά, καταγάλανα νερά και υπέροχες παραλίες, από την άλλη, προσελκύουν Έλληνες και ξένους επισκέπτες κάθε καλοκαίρι.

Υπάρχει, όμως, μια περίοδος μέσα στο έτος, την άνοιξη, που αξίζει πραγματικά να επισκεφθεί κάποιος τον Τυρό, και αυτή δεν είναι άλλη από το Πάσχα.

Την άνοιξη ο Τυρός είναι πανέμορφος με τις φρεσκοασβεστωμένες αυλές των παραδοσιακών σπιτιών που «ξεχειλίζουν» από ζουμπούλια, τριαντάφυλλα και βιολέτες, με τα αγριολούλουδα που φυτρώνουν ακόμα και ανάμεσα στις πέτρες, με την κατανυκτική ατμόσφαιρα της Μεγάλης Εβδομάδας και τα ξεχωριστά έθιμα που οι ντόπιοι τηρούν ευλαβικά.

Τη Μεγάλη Παρασκευή πραγματοποιείται η περιφορά των Επιταφίων στην παραλιακή οδό. Τους Επιτάφιους, που τους έχουν στολίσει οι γυναίκες του χωριού από το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, συνοδεύουν από τη θάλασσα τα ψαροκάικα, ακολουθώντας και εκείνα την πομπή.

Το Μεγάλο Σάββατο το χωριό θυμάται τους χαμένους στη θάλασσα ναυτικούς του. Τα παιδιά από νωρίς ανάβουν φαναράκια που συμβολίζουν τις ψυχές των ναυτικών και ψαράδων του Τυρού που τους πήρε η θάλασσα.

Τη στιγμή της Ανάστασης του Κυρίου, στις δύο ενορίες  οι Τσάκωνες φωτίζουν τον ουρανό με εκατοντάδες πυροτεχνήματα. Στην ενορία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στο λιμάνι γίνεται το κάψιμο του Ιούδα μέσα στη θάλασσα, πάνω σε ειδική σχεδία από τους Τσάκωνες πυρπολητές με την συνοδεία βεγγαλικών που φωτίζουν τον Τυρό από άκρη σε άκρη, ένα έθιμο που άρχισε από την εποχή της Τουρκοκρατίας και που φτάνει έως τις μέρες μας.

Την Κυριακή του Πάσχα στην ενορία της Αγίας Μαρίνας στην πλατεία του χωριού το Ευαγγέλιο αναγιγνώσκεται στην Τσακώνικη διάλεκτο από τους ιερείς. Ακολουθεί γλέντι στην κεντρική πλατεία με σουβλιστά αρνιά, ντόπιο κρασί και λαϊκή ορχήστρα.

Φωτογραφίες και βίντεο, του συνεργάτη μας στη Νότια Κυνουρία Nigel Copage.